ආදරණීය මලීෂා 9 වන කොටස.

ඩේවිඩ් ලිවිංස්ටන් මහතා ගේ පිළිරුව. 

අපි සියල්ලෝම බස් රථයකින් යලිත් ගම්මානයක් බලා පිටත් වුනෙමු. අපිට අපේ ජාතික ගෝත්‍රික  නැටුම් බලාගැනීමට හැකි වේවි යැයි මගේ ගුරුතුමිය පවසා සිටි හෙයින් අපි ඉතා සතුටින් සිටියෙමු . ගම්මානයේ මැද මිදුලේ අප යනවිටත් ඔවුන් ඒ සංදර්ශනය සඳහා ලක ලෑස්ති වී සිටියහ . වෙස්මුහුණු හා වර්ණවත් පාටින් ඔවුන්ගේ මුහුණු වර්ණවත් වී තිබුණි . ඉතා වර්ණවත් ඇදුම් ආයිත්තම්වලින් සැරසී සිටි ඔවුන් අපේ පැමිණීමෙන් සතුටු වූ බව අපි දුටුවෙමු . හූ හඬින් තොල් වලට ගසමින් වූඋ....හූඋ... ශබ්දයන් නිකුත් කරමින් ඔවුන්ගේ නැටුම් ආරම්භ විය. වටේ කැරකෙමින් තාලයට බඳ හා පස්සා පැත්ත  ලෙලවමින් ඔවුන් නැටුම් ඉදිරිපත් කලේ අප සැම කුල්මත් කරමිනි. විශේෂයෙන්ම මලීෂා ඇතුළු ඇගේ පවුලේ අය මේ සංදර්ශනය දෙස අමන්දානන්දයෙන් යුතුව බලා සිටිනු දක්නට ලැබුණි . පැයක කාලයක් අපි නැටුම් බලමින් සතුටු වූ අතරම අපිද නැටුවෙමු. නැටුම් සඳහා ඇයද අප හා ලැජ්ජාවෙන් යුතුව එක් විය. අපි ඇයව වට කර ගෙන නැටුවෙමු . ඒ මිහිරි රාත්‍රිය තවමත් මගේ මතක අතර තැන්පත් ව ඇත්තේ කිසිදා නොමැකෙන ලෙසිනි .

අපි නවාතැන් පලට පැමිනෙන විට රෑ බෝවී තිබුණි . අපේ රාත්‍රී ආහාරය සඳහා බාබක්‍යු ක්‍රමයට මස් හා මාලු පුලුස්සා බනිස් සමග සළාද විය. අපි තනි තනිව අපට අවශ්‍යතාව අනුව මස් මාලු පුලුස්සා ගත්තෙමු. එයද විනෝද ජනක අවස්ථාවක් විය. ගී කියමින් විනෝද වී අප නින්දට ගියේ බොහෝ වේලාවකින් පසුව ය. පසු දා අප ආපසු පිටත් විය යුතු බැවින් උදෑසන ඉක්මනින් ලැස්ති විය යුතු බව දන්වන ලදී.

මන්දාකිණියේ තරු මැකී යන වේලේ මට ඇහැ ඇරුණි. ඉක්මනින් නැගිට මගෙ කලමණා ලැහැස්ති කර තබා මම උදෑසනින් ම නා ගත්තෙමි. ගතට දැනුනේ අපූරු සුවයකි. එකිනෙකා ලැහැස්ති වී මැද මිදුලට රොක්වී සිටියහ.  උදේ අහාරය සූදානම් ය. අපි ඉක්මනින්ම ආහාර ගත්තෙමු . ඉන් පසු අපි අපේ බස් රථය ට නැග ගතිමු . සුන්දර මතක සටහන් රැසක් සමඟින් අපි යලිත් ලුසාකා බලා පිටත් වුනෙමු. මද වැස්සකින් අපිට ආශීර්වාද කරන්නට විය . ගමන් ඇරඹූ කණ්ඩායම සමඟම මලීෂා ගේ දෙමාපියන් ද ඔවුන්ගේ වාහනයෙන් අපිව පසු කරමින් ගමන් ගත්තේය .
අතර මගදිගේ උදෑසනින් පාරවල් අසල වෙළෙඳාමේ යෙදෙන ගැහැනු එකිනෙකා ලක ලැහැස්ති වනු දකින්නට ලැබුණි . ඔවුන් විශාල හතු වර්ග , නැවුම් එළවළු වර්ග හෝ බැදපු මෙරුවෝ හා දඩමස් මෙන්ම හොඳින් වේලගත් දඩමස් ද මේ අය රැගෙන ආවෝය. ඔවුන්ගේ දරුවන් පිටේ එල්ලාගෙන කුඩා ළමයින්  මව අසලින්ම රැදෙමින් තම ජීවිකාව කරගෙන යන දිරිය මාතාවන් මේ අතර විය. විශාල කෙත් යායවල් මෙන්ම රන්වන් පාටින් දිලෙනා බඩඉරිඟු යාය වල් අපි පසු කලෙමු .

වේගයෙන් ඉදිරියට ඇදෙනා බසය දැක අත වනනා කුඩා ළමයින් මග දෙපස දක්නට ලැබුණි . අපි සැමගේ සිත් ප්‍රීතියෙන් පිරී ඇත . හැමෝම  සිනාවෙන් පිරී ගිය  මුහුණු ඇත්තෝවිය. සෙනෙහසින් ආදරෙන් පිරි දින කීපය ගෙවීයන බව දුටු මගේ හිත මහත් දුකින් තැවුණි. නමුත් සියලුම සතුටු අවස්ථාවක්  සමඟම දුකත් පසු පසින් පැමිණෙන බව මේ වනවිට මම දැන සිටියෙමි.

Amarulla

දහවල් අවුරශ්මිය අතරේ අපි ආහාර ගැනීම සඳහා අපි සිම්බා වෙත පැමිණියෙමු . පෙර සේම මහපාරට මායිම්ව සාදා ඇති නවාතැන් පලක ආහාර ගෙන බසය ට නගිත්දී වෙළෙන්දියන් අපව වටකර ගන්නා ලදී .  බැදපු මෙරුවන් හා දඩමස් හා නැවුම් පළතුරු ඒ අතර විය. (marulla ) මරුල්ලා නම් කෑ විට මත්වන කැලෑ පළතුරු ද ඒ අතර විය. ඒවා අප සැවොම හඳුනන බැවින් අපි ඒවා ගැනීමෙන් වැළකුණෙමු. කෙසේ වෙතත් ඈත ගමන් යත්දී අපිට පාර අසල වෙළෙන්දියන් ගෙන් කෑම  සපුරා තහනම් විය. ඒ දිනවල මොබයිල් ෆෝන් භාවිතය නොතිබූ බැවින් මගේ මව අපහසුවෙන් පසුවන බව මම සිතුවෙමි . ඇය මා ගෙදර නැතිව ගෙවන පළමු වතාව විය.

අපි යලිත් ගමන් අරඹා නගර හා ගම්මාන පසුකරමින් ගමන් ගතිමු. විශාල බඩ ඉරිඟු යායවල් මෙන්ම රටකජු හා මයියොක්කා වගාවන් ද අපි පසුකළෙමු. මෙවන් අසිරිමත් වගා බිම් ඔබට දැකිය හැකිවන්නේ අප්‍රිකාවේම පමණක් බව මම ඔබට කියමි. මෙවන් සරුසාර පසක් ලද අපි සැබැවින්ම වාසනාවන්ත වීමු. ගොවි බිම් වල වැඩ කරනා ගැහැණු හා මිනිසුන් හිස හා මුහුණ වැසෙනා සේ තනාගත් විශාල හිස්වැසුම් පළදිති. ගිනිගහන අව්වේ වැඩකිරීම ලෙහෙසි පහසු කාරියක් නොවේ. ඒ අතර කුඩා දරුවන් ද පිටෙහි බැඳගෙන වැඩෙහි යෙදෙනා ගැහැණු ද දැකිය හැක. නිල්වන් පාට ගස්මත රන්වන් කරල් දිලෙනා බඩඉරිඟු යායවල් නෙත් පිනවයි. මේ තරම් සම්පත් ඇති තවත් රටක් ලොව ඇත්දැයි මම නොදනිමි .
තැනින් තැන ඇපල් හා පීචස් වගාවන් ද අඹ වගාවන්ද දක්නට ලැබුණි . අලුතින් වැසිවැටී දළුලා එන වගාවන් හා නැවුම් පස් පෙරලා සකස් කරනලද ගොවි බිම් ද අප සිත් මන්මත් කරමින් අපි පසු කලෙමු . මසබූකා නගරයට අපි පැමිණෙන විට හවස් වී තිබිණ . තවත් කිලෝ මීටර් එකසිය තිහක් පමණ අපි යා යුතුයි. මසබූකා වල තේ පානය සඳහා නතර කලෙමු . කෆුඑ සහ චිලන්ගා පසු කරමින් ලුසාකා වලට යා යුතුයි . වෙහෙස මහන්සිය නිසාවෙන් සියල්ලෝම සිටියේ නිඳිගත්තාක් මෙනි. කෆුවේ වලදී අපි කෆුවේ ගංගාව පසු කලෙමු .

ඉතාම ලස්සනට ගලා යන ජල කඳ අප රටට සම්පතකි . මේ දෙපස බොහෝ ගොවිබිම් පිහිටා තිබුණි . චිලන්ගා පසු කරනවිට රාත්‍රී හඳ අහසේ මෝදුවෙමින් තිබුණි . ලුසකා නගරයට අප ලඟාවෙත්දී රාත්‍රී නවයට පමණ වී තිබුණි . මගේ මව හා අනෙක් දරුවන්ගේ දෙමාපියන් ද අප බලාපොරොත්තුවෙන් රැඳී සිටිනු දක්නට ලැබුණි . මලීෂා ගේ මෑණියන් අප අපගේ නිවසට රැගෙන යාමට හැකි බව පැවසීය . එය අපිට මහත් අස්වැසිල්ලක් විය. අප නිවසට ඇරලවා ඔවුන් අපෙන් සමුගත්තේ යලිත් හෙට පාසැලේ දී හමුවන බලාපොරොත්තුවෙනි.

ආදරණීය මලීෂා - 8 වන කොටස.

වනය තුළ යම් තරමට සිසිලසක් ගෙන දෙන වන ගහනයක් තුලට අපි පිවිසියෙමු. කොල පැහැති විශාල ගස් එකිනෙකට ලංව පිහිටා තිබිණ . සැම්බීසි ගං කොමලිය පැත්තකින් නිහඬ ව ගලා බසී. සරුසාර පස නිසා මේ දෙපස විශාල ලෙස ගස් පිහිටා තිබේ . සැම්බියානුවන් වශයෙන් අපි අපේ රට ගැන ආඩම්බර වීමු . මේ නිසාම විදේශිකයන් මේ නගරයන් හි සංචාරකයින් ලෙස ගැවසෙන බැවින් අප රටට විශාල විදේශ විනිමයක් ලැබුණි . ගහකොළ ට ආදරය කිරීමේ පුරුද්දත් , ඒවා රැක ගැනීමේ පුරුද්දත් අපිට පාසැලේ විෂයයන් තුළින් ම ලැබුණි . සෑම අප්‍රිකානු වෙකුගේ හදවතේ තමන් අප්‍රිකානු වෙකු බවට අභිමානයක් තිබේ . ඒ හැඟීම අපේ ලේ තුලට කිදාබැස තිබේ . කළු පැහැති සමත් , හැඩිදැඩි ශරීර ශක්තියක්  ඇතියවුන් ලෙස අප්‍රිකානු වන් සැලකේ . පිටතින් අපි එසේ වූවත් බොහෝ දෙනෙක් සංවේදී සිත් ඇති අය බව ඔබට කිව යුතුය .

ඈතින් අලියකු ගේ හිසක් මතුවිය . ඒ අනුව අලි රංචුවක් ලග ලගම ඇති බවට සළකුණු විය . අරුමයක් නොවේ. අලි ඇතුන් විස්සක් පමණ වනයෙන් එළියට ආවේ අපි නොසිතූ පරිද්දෙනි .
"ෂා.. ඒක පුදුම දර්ශනය ක්. ලංකාවේ අපිට මෙහෙම දකින්න වෙන්නේ නෑ." මලීෂා ගේ පියා විමතියෙන් කීවේය .
මද වේලාවක් අපි ඒ අසල රැදී සිටියෙමු . ඒ සියලුම දෙනා එහා මෙහා යමින් කොල  අතු  කඩා දමමින් අප පැමිණි මාර්ගය මඟ හරිමින් වනය තුලට ගමන් ගත්හ.
එලිමහනක තණ තීරයකට අපි පැමිණියෙමු . ඈතින් විශාල ගසක් දෙකක් දිස්වේ. අතරින් පතර කුඩා කටු සහිත නිඳිකුම්බා කුලයේ පඳුරු මත රෝස පැහැති මල් පිරී තිබිණ. කහ පැහැති කුඩා සමණලුන් ඒ මේ අත පියඹා යති. චූටි බටිත්තන් උඩ පැන පැන නටති. ඒ අතර ඇන්ටිලොප් රංචුවක් තණකොළ කති. අතරින් පතර කුඩු නම් වූ තරමක්  විශාල මුවන් කීප දෙනෙක් වෙති . හදිසියේම සිංහ ධේනුවක් හා පැටවුන් තිදෙනෙකු ගල් තලාවක් මත වැතිර සිටිනු දුටුවෙමු . පැටවුන් එහෙට මෙහෙට මවගේ ඇඟ මත පනිමින් හුරතල් වනු දැක්කෙමු. ඊට මදක් ඈතින් කම්මැලි ලෙස හිස ඔසවා විමසිල්ලෙන් බලන විශාල  සිංහයෙකු විය. හොඳින් වැඩී සිටි ඔහු අපේ වාහනය දෙස නෙත් යොමා සිටිනු දුටුවෙමු . මලීෂා ගේ කැමරාවේ මේ සියලුම දර්ශන දර්ශනීය ලෙස සටහන් වීය. මට ඇත්තේ මතකයක් ම පමණි . ඈ අසලින්ම වාඩිවී සිටි මා හට ඇගේ උණුසුම දැණුනි. විටෙන් විට ඈ කුමක් හෝ කියමින් මා හා දොඩමළු වෙයි. කීප විටක් ඇගේ අතින් මා අත තදකර විමතියෙන් මේ මනස්කාන්ත දර්ශන නැරඹීමෙන් ඈ සතුටු වූ බව දුටුවෙමි .

දහවල ගෙවී සැන්දෑව ලඟා වෙත්දී අපුරු දර්ශන නරඹා අපි වනතීරයෙන් එළියට ආවෙමු . කළින්ම සැලසුම් කල ලෙස දිවා ආහාරය පික්නික් පෙට්ටි වල දමා බීම බෝතලයක් සමග අපිට ලැබුණි . එක් ස්ථානයකට රොක් වී විහිළු තහළු කරමින් ඒවා අනුභව කලෙමු . සීත පෙට්ටියක බහා ගෙනා අයිස්ක්‍රීම් පොප්සිකල්ස් අපිට ලැබුණි. මද වෙහෙසක් දැනුන'මුත් අපි සන්ධ්‍යාවේ සැම්බීසි ගංතෙර ගත කිරීමට තීරණය කලෙමු . හිපපොටේමස් හා කිඹුලන් ගෙන් ගහණ මේ ගංතෙර හිරු බැසයන විට මනස්කාන්ත රටා මවයි. රත් පැහැති හිරු කෙමෙන් කෙමෙන් සිතිජ ඉමට ලඟා වෙත්දී වළාකුළු ද ඒ පැහැය සමඟ මුසු වී මනරම් චිත්‍රයක් අහස් කුස අඳින යුරු දැකීමට අපි වාසනාවන්ත වීමු. සියල්ලෝම ප්‍රීතියන් පසුවූ ඒ සැදෑවේ අපි ගී ගයමින් සතුටු වුනෙමු .
ගං දිය මත යන්තම් හිස පමණක් පෙනෙන සේ සැගවී ඉන්නා හිපපොටේමස් කීප දෙනෙක් හා ඈතින් දිය යටින් පිහිනා යන කිඹුලන් ද අපි දුටුවෙමු .
රත් පැහැති හිරු දියේ ගිලීයාමෙන් පසුව ඉතා සුන්දර මතකයක් සමඟ  අපි යලිත් නවාතැන වෙත පැමිණියෙමු .

ඇගපත සෝදා ගත් පසු කියා ගත් නොහැකි සනීපයක් දැනුණි . රාත්‍රී ආහාරය පිළියෙල වනතෙක් අපි මැද මිදුලට එක්ව මොනොපොලි සෙල්ලම් කලෙමු. ඒ අතර අපි එකිනෙකා හා විහිළු තහළු ද කලෙමු .අප දෙදෙනාට තනිවී කතා කිරීමට ඉඩක් නොවීය. නමුත් එක්ව ලඟට වී සෙල්ලම් කිරීමටත් විහිළු කිරීමටත් අවස්ථාව විය .
ආදරය මට දැනෙන තරමට ඇයටත් දැනෙන්නට පටන් ගෙන ඇති බව මට පැහැදිලි වී තිබිණ. ඇගේ ඇස් නිතර මා පසු පස දිවෙන බවත්. නිතර මා අසල ගැවසීමෙන් ඈ සතුටු වන බවත් මට හැඟුණි .
රාත්‍රී ආහාරය සඳහා උනුසුම් ෂීමා සහ බත් සමඟ කුකුළු මස් හා ගෝවා කොල ව්‍යාංජනයක් සහ බැදපු කුඩා කපෙන්ටාවන් විය. ඇයත් ෂීමා කෑමට කැමති බව හඟවමින් මා අසලින්ම අසුන් ගත්තේය .
"චිෂී, මටත් ෂීමා කන්න උගන්වනවා නේද ?ඒ සුවඳ ට මං හරිම ආසයි ". ඈ කීවේය .
" අපොයි එහෙනම් මං බත් කන්නම් " මම කීවෙමි .
" ඔන්න අත් පුච්චා ගන්න නම් එපා , ෂීමා උනුවෙන් කන්න ඕනෙ උනත් අතේ ගුලි කරත්දි තමා නිවෙන්නෙ "
"එහෙනම් බෙදා ගෙන එන්න , බෙලින්ඩා ත් ඒවි ඔයාත් එක්ක."
"ඔව්, අපි ගිහින් බෙදා ගෙන එන්නම්" කියමින් ඈ බෙලින්ඩවත් ඇද ගෙන කෑම මේසය පැත්තට ගියේය . අනිකුත්  අපේ යහලුවන් ඒ වටා රොක්වී ආහාර බෙදාගනිමින් සිනාසෙමින්  සිටිනු දක්නට හැකිවිය. පිලිවෙලින් එකිනෙකා පසු පස යමින් ඔවුන් සහයෝගයෙන් රාත්‍රී ආහාරය සඳහා  සූදානම් වූහ. ටික වේලාවකින් ඇය ෂීමා හා කුකුළු මස් වයාංජනය සමඟ රැලිෂ් නමින් අප හඳුන්වන  ගොවා ව්‍යාංජනයක් හා බැදපු කපෙන්ටා මාලුවන් කීප දෙනෙක් තම පිඟානට රැගෙන ආවේය .
"අපි නම් මේවාට කියන්නේ හාල් මැස්සන්" කපෙන්ටා මාලු පෙන්වා ඇය කීවේය . "ඉංග්‍රීසියෙන් කියන්නේ කොහොමද ? " මම ඇසුවෙමි .
මදක් කල්පනා කල ඈ "හරියටම පෙරලුවොත් රයිස් ෆ්ලයිස්" හඬනගා සිනාසෙමින් ඈ කීවේය .
" ඒ කියන්නෙ අපේ මෙරුවෝ එහෙම නේද? " පෙරලා මම ඇසුවෙමි. මා දන්නා තරමින් ඈ මෙරුවන්ට කැමති නැත. ඈ කට ඇද කරමින් සිනා සුනේය.

ඇයට ෂීමා ගුලිකර කන විදිහ ඉගැන්වීමට මට සිදුවිය .
"ඉස්සෙල්ලාම කරන්න තියෙන්නේ ෂීමා ටිකක් අතට අරන් මෙන්න මේ විදිහට අතින් තලලා ඒ මැද්දට කරි ටිකක් දාල බෝල කරගෙන ටික ටික රස කර කර කන්න ඩියර්" ඈ සිනාසෙමින් ෂීමා රස විඳී. අපි සැම ඒ දෙස බලා සිටියෙමු .
ඇගේ පියා ඇය සොයා පැමිණ විමතියෙන් ඒ දෙස බලා "ආ දැන් ෂීමාත් කන්න පුරුදු වෙනවාද ? හොඳයි , හොඳයි " කියා යලිත් ඇගේ මව සිටින දෙසට ගියේය .
එදෙස බලා යලිත් ඈ රස විඳීමට පටන්ගත්තේ ය.
" අනේ මේ ෂීමා නම් හරිම රසයි නෙ චිෂී . ඕගොල්ල මට කලින් කිවුවෙ නෑනෙ " කියමින් ඈ නෝක්කාඩු කියන්නට පටන් ගත්තේ ය.
" අපෝ අපි කිව්වා නම් එහෙම අපිට කන්න ඉතිරි වෙන එකක් නෑ ඉතින් ."
ඈ මට ඔරවා අතින් පාරක් ගසන්නට පැන්නේය. මම ඒ සැනින්ම කෑම බෙදා ගැනීමට ගියෙමි. ඉක්මනින් ආහාර බෙදා ගෙන යලිත් ඇය අසලින්ම වාඩි උනෙමි.
" රසද?"
" අපෝ මං ආයෙත් යනවා ෂීමා කන්න චිෂී , හරීම රසයි අනේ"
ඇය යලිත් නැඟිට තව පාරක් කෑම බෙදා ගැනීමට ගියේය . උණු උණු ෂීමා හා ව්‍යාංජන ඈ රැගෙන ආවේය . පළපුරුදු කාරියක ලෙස ඈ ෂීමා අනුභව කලේය . අපි කෑම ගැනීමෙන් පසුව කෑම කාමරය අස් පස් කලෙමු .
ඊට පසුව සියල්ලෝම මැද මිදුලට රැස්ව ගී කියමින් සතුටු වුනෙමු . රාත්‍රිය මනරම් . කෙමෙන් නිදිමත දැනෙන්නට පටන් ගත් විට එක්කෙනා දෙන්නා තම කුටි තුලට ඇදෙද්දී අපි ද කුටි තුලට ගියෙමු. නිහඬ රාත්‍රිය සසල කරනා ඉදහිට ඇහෙන බකමූණෙකු ගේ හඬත්, නරියෙකුගේ හූවත් ඇරෙන්නට වෙන කිසිදු ශබ්දයක් නැත. ගස් එකිනෙක පිරිමැඳෙන සිරි සිරිය යාන්තමට කණ වැකේ. වෙහෙස නිසා නොදැනුවත්ව නිදිසුව අප කරා ආවේය.

පසුදා උදෑසනින් අවදිවීමි. සීතල සුළඟ සමග මුසු වූ මල් සුවඳ ක් හමා මසිත මන්මත් කලේය. අද දවස වෙන් වූයේ වික්ටෝරියා දිය ඇල්ල බැලීමටයි . අප එහි යාමට අදහස් කලේ සැන්දෑව ලඟා වන වෙලාවෙ ගඟේ පාවෙන විශාල බෝට්ටුවේ ගොස් පසුව ඇල්ල හරහා සිම්බාබ්වේ පැත්තට ඇවිද ගොස් කලුවර වැටීමට ප්‍රථම යලිත් සැම්බියාව පැත්තට පැමිණීමටය. දහවල ආහාරය තෙක් අපි නගරයේ ඇවිදිමින් කාලය ගතකිරීමට තීරණය කලෙමු . 
අපි සැම උදෑසනින් ආහාර  ගෙන නගරය බලා ගියෙමු . අපි ලී කැටයම් හා වෙනත් විසිතුරු භාණ්ඩ බැලීමට ගියෙමු . එහිදී ඈ සිත්ගත් සැම්බියානු ගැහැනියක ගේ ලීයෙන් කැපූ පිළිරුවක් මිලදී ගත්තේ එය ඉතා අලංකාර බව පවසමිනි . එය තාමත් ඇය ලඟ සුරැකී ඇතිබව මම දනිමි. මට ඒවායේ වටිනාකමක් නැත . විශාල මාලයක්  හා මානා තොප්පියක් ද ඈ මිලදී ගත්තේය . ඇගේ මුව සතුටින් පිරී තිබිණ . බ්‍රෙන්ඩා ගේ කරවට අතක් දමා ඈ ගමන් කලේ අප්‍රිකානු අපේ වෙනසක් නොදන්නා අයෙකු මෙනි. දහවල් ආහාරය සඳහා අපි නවාතැන ට පැමිණියෙමු . ඉක්මනින්ම යලිත් ගමනට සූදානම් වියයුතු හෙයින් අපි ආහාර ගෙන සැහැල්ලු ඇඳුම් ඇඟලා ගතිමු.

අපිව රැගෙන යන දිගු බස් රථය පැමිණ තිබුණි . අපි එකිනෙකා පහසු ලෙස අසුන් ගතිමු . ටික වේලාවකින් අපි ජැටිය ලඟට පැමිණියෙමු . එහිදී අපිට ජීවිතාරක්ෂක ඇඳුම් ඇගලා ගතයුතු විය. දිගු බෝට්ටුවේ උඩ තට්ටුවේ අපි අසුන් ගතිමු .  ගඟ දිය උතුරා යමින් තිබිණ . දෙපස විශාල ගස් ගඟට බරවී තිබිණ . මානා පඳුරු හා කුඩා උණ පඳුරු ගං දිය සිප ගනිමින් නැමී තිබිණ . සෙමින් සෙමින් අපි පහළට ගියෙමු . පැද්දෙමින් සෙමින් සෙමින්  ඇදීයන බෝට්ටුවේ කිසිම කලබලයක් නැතිව අපි සිරි නරඹන්නට වීමු . ඈතින් කිඹුලෙක් දෙන්නෙක් ඇදීයන බව දුටුවෙමු . හිපපොටේමස් කීප දෙනෙකු එක් රොක්වී  සිටිනු දුටුවෙමු . යාන්තමට හිස් ඔසවා බලමින් දියේ ගිලී ඔවුන් නිසොල්මනේ සැදෑ සුව විඳිති. ගං දිය පැහැදිලිය . කුඩා මාලු රංචු රංචු පැහැදිලි දියේ පිහිනා යති. අතරින් පතර විශාල  මාලුන් කීප දෙනෙක් අපි දුටුවෙමු . බැසයන හිරුමඬල කෙමෙන් කෙමෙන් සිතිජ ඉමට ලං වෙත්ම සෑහෙන දුරක් අපි  ගමන් කොට තිබිණ . ඈතින් දිය ඇල්ලේ ජල බිඳිති අහස උසට නගිනු පෙනේ. ඒවා මත හිරු එළිය වැටී පාට මවමින් දේදුන්නක් සැදී ඇත .

චාරිකාව නිමා කරමින් බෝට්ටුවෙන් බැස දිය ඇල්ල ලඟට අපි පැමිණියෙමු . පටු පාර දිගේ පේළියට අපි ගමන් ගතිමු . අතර මඟදී මලීෂා මා අසලට පැමිණියාය . අපි ලං වෙත්දී දිය ඇල්ලේ ශබ්දය ඇසෙන්නට විය. මහා ගෝසාවකින් කඩා හැලෙන දිය කඳ ඉතා  චමත්කාර දර්ශනයකි. ලංවෙත්දී අපි වැසිකබා ඇද ගතිමු .  සිරි පොද වැස්සක් සේ ජල බිඳිති මුළු වටාපිටාවම තෙත් කරයි. බිම ලිස්සන සුළු ය. අපි එකිනෙකා අත් අල්ලා ගතිමු . ඇගේ මෑණියන් ඇයට අවවාද කලේ පරිස්සමින් ගමන් කරන ලෙසටයි . ඈගේ මවත් පියාත් අපිට මදක් පසු පසින් පැමිණෙන බව දුටුවෙමි . ඔවුන් කුඩ ඉහලාගෙන සිටියහ .
අපි පටු පාලම මතින් ගමන් ගතිමු . එය ලිස්සන සුළු බැවින් ගමන් කල යුත්තේ ඉතා පරිස්සමිනි. දිය ඇල්ලේ ශබ්දයත් වැහි බිඳිතිත් නිසා පරිසරයේ ගෝසාකාරී බවක් හා අඳුරු බවක් දකින්නට ලැබුණි .
අපි එකිනෙකා නොපෙනෙන ලෙස අඳුරු විය . ඈ තදින්ම මගේ අත අල්ලා සිටියේ අපි පහළට කඩා වැටේ දෝ යි සිතා මෙනි .  

තද මීදුමෙන් පිරී තිබූ පරිසරය නිසාවෙන් අප ඉදිරිපස සිටි කිසිවෙක් හෝ පසුපස සිටි  කිසිවෙක් අපිට නොපෙනේ . අපි පරිස්සමින් ඉදිරියට අඩි තබන්නට වීමු. එක පාරටම ඈ ලිස්සා ඇද වැටුනේ මාවත් ඇදගෙනය.
" මලීෂා ඔයාට තුවාල ද, මොනවත් උනේ නෑනෙ , හිමිහිට නැගිටින්න" සෙමින් ඈ ඔසවා නැගිටින්නට උදව් කලෙමි.
" නෑ චිෂී , පොඩ්ඩක් කකුල ඇඹරුනා විතරයි . "  ඇය හිමින් නැඟිටිමින් කීවේ ලැජ්ජා වෙන් සිනාසෙමිනි.
අපි සිම්බාබ්වේ පැත්තෙන් සිරි නැරඹුවෙමු . ඒ පැත්තෙ ඒ තරම් මීදුම් ගතියක් නොතිබුණු බැවින් පැහැදිලි දර්ශනයක් බලා  ගැනීමට වාසනාව ලැබුණි . මේ දියඇලි කොමලිය නොදකින දෑස් කුමකටදැයි මට නොයෙක්වර සිතුණි . මේ තරම් අසිරිමත් දර්ශනයක් මගේ ජීවිත කාලයටම දැක නොතිබුණු අතර ඇය ද එය සනාථ කලේය. ටික වේලාවකින් අපි යලිත් පටු පාලම දිගේම යලිත් සැම්බියාව පැත්තට පැමිණියෙමු . අපේ ගුරුතුමිය අපහට පැහැදිලි විස්තරයක් ලබා දුන්නේය . අපි ඩේවිඩ් ලිවිංස්ටන් මහතාගේ පිළිරුවට ගෞරව කලෙමු .  ළමයින් සියල්ලෝම මල් කිනිති තබමින් ගෞරවය පුද කරන ලදී.

මෙම චායා රූප අන්තර්ජාලයෙනි.

ආදරණීය මලීෂා - 7 කොටස.

           හිමිදිරිය වසන්ත සුළඟේ හමා යන සීතලෙන් ගත නිවයි. උදෑසන කුරුලු නාදයත් , මොණරුන්ගේ කෑ ගැසීමත් සමඟ මම අවදිවීමි. කිසිවෙක් අවදිවූ බවක් නොදැනුණි. මම හිමිහිට එලියට ආවෙමි. මද සීතලක් සමඟ මුසුවූ මිහිරි මල් සුවඳකින් මගේ හදවත පිරී ගියේය. විශාල ගස් කිහිපයක් සහිත ආවරණයක් යටට මා පැමිණියේ හිමිදිරිය සුන්දරත්වය විඳගනු පිණිසය.

විශාල බට පඳුුරක්  ඒමේ අත වැනෙමින් ක්‍රීක් ක්‍රීක් ශබ්දයක් නිකුත් කරයි. තණපත් මත කුඩා මකුළු දැල් වන් වියන් වේ.  ඒ මත පිනි වියන් සෑදී ඒවා ලාහිරු එළියේ දියමන්ති සේ දිලේ. ඒ මත පය තබන විට දැනෙන සිසිලසට මම කවදත් ප්‍රිය කරමි. සමන් මල් මෙන්ම කුඩා ගඳපාන මලින් ද මේ  ගස් වටා එතීගිය තන්බර්ජියා වැල් පුරාවට පිරුණු දම් පැහැ මල්ද පරිසරය වර්ණනවත් කරයි.
හිමිදිරි පාන්දර යන්තම් එළිය වැටී එයි.  ලා හිරුරැස් වැටී බිමමත නේක රටා මවයි.   කුරුලු ගීත දස අතම ඇසේ. ඉඳහිට ලේනෙකුගේ හඬත්, බකමූනෙකුගේ හඬත් එකිනෙක පරයා ඇසේ. මා අසලින් ගමන් ගත් ලේන් පැටියෙකු බිය වී ගසක් මතට නැග්ගේ කලබලයෙනි. වැසි වැටී තිබු පරිසරය නැවුම් බවක් උසුලයි .
මලීෂා ගේ මව ඈතින් එනු පෙනෙයි.
"චිලේශි, උදෙන්ම නැගිටලා නේද? සුබ උදෑසනක් පුතා "
"සුබ උදෑසනක් , මෑම්"
" කෝ, තාමත් කට්ටිය නිදි වගේ නේද ? අපි අවුව තද වෙන්න කලින් ගියොත් හොඳයි පුතා , නැත්නම් සත්තු බලන්න අමාරුයි ."
"ඔව්  මෑම් , මං එයාලට කතා කරන්නම්"

මම මගේ යහලුවන් ඇහැරවීමට ගියෙමි. ඒ අතර තේ සූදානම් විය. අප බොහෝ දෙනෙක් තේ පානය නොකලෙමු. මා ඉදහිට තේ බීමට පුරුදු වූයේ මගේ මව නිසාය. ඈට නිතරම තේකොල පාර්සලයක් ලැබෙයි. ඈ සේවය කල ශ්‍රී ලාංකික පවුලෙන් ඈ තේ පානයට හුරු වී ඇත. අනෙක් අය සීතල කිරි හෝ කොකා කෝලා පානය කරයි . අපි උදෑසන ආහාර පාර්සල් කර ගත්තෙමු. වනෝද්‍යානය තුලට හැකි ඉක්මනින්ම යාම අපේ අරමුණ විය. කුඩා කණ්ඩායම් ජීප් රථ වල නැගී යායුතුයැයි ගුරුතුමිය ගෙන් උපදෙස් ලැබුණි .

අපි සැවොම ජීප් රථ වලට අනුයුක්ත කරනු ලැබුවේ ගුරුතුමිය විසිනි. මා හා මලීෂා ඇගේ දෙමාපියන් සමඟ එක් ජීප් රථයක් තුළ ගමන් ගතිමු . බ්‍රෙන්ඩා හා සැමීවෙ හා න්කෝමෝ ද අප සමඟ එක්ව ගමන් ගතිමු . කෙමෙන් කෙමෙන් වන බූටෑව තුලට ඇදෙද්දී අතරින් අතර කුරු ලු රංචු එක් පාරට පියඹා යනු දුටුවෙමු.

"ආ...... ඒ වල් පාත්තයින් රංචුවක්."  බ්‍රෙන්ඩා කීවාය.
ඉත්තෑවන් කීප දෙනෙක් උන්ගේ කූරු උලුප්පා අඩි පාරෙන් ඈත් විය. ඇන්ටිලොප් නම් මුවන් රංචු පිටින් ඈත සිටිනු පෙනේ. ඒ අතර කුළු මීමුන් තැන තැන දක්නට ලැබුණි. ඔවුන් විශාල ශරීර ඇති ඉතා පෘෂ්ඨිමත් අයවේ. සැමීවේ උන්ට බය බව කීවේ රහසිනි.

අප වනය තුලට ඇතුලු වූ පසු ජීප් රථය ගමන් ගත්තේ පැද්දි පැද්දීය. රළු පාරවල් වල ගැටිති මතින් වැනි වැනී ඉදිරියෙන් යන රථ පෙළ ද අප සේම එහාට මෙහාට වැනෙමින් ගමන් කරනු දැකිය හැකිය . එක පාරටම "ආන්න අලි රංචුවක් " මලීෂා කෑගෑවාය. සියලුම දෙනා ගං ඉවුරේ වතුර බොන අලි රංචුව  දෙස දෑස් දල්වා බලා සිටියෝය . ගං ඉවුර ලගින්ම සිටිනා හිපෝ යුවළ කි. මදක් ඈතින් ඉම්පාලාවන් රංචුවකි. ඒ මේ අත දුවනා වල් බල්ලන් හා හයිනාවන් දෙනෙකි. අපි ගං ඉවුර අසලට ම ගියෙමු.
"ළමයි කිසිකෙනෙක් බහින්නෙ එහෙම නෑ" ගුරුතුමිය අවවාද කරයි.

වඳුරු රංචුවක් ගස් මත එහෙට මෙහෙට පනිමින් කොල අතු කඩා දමමින් දිවයති. මෙහි නැවතී ගං දිය සිසිලස විඳගනිමින් අපි පැය බාගයක් පමණ ගත කලෙමු. ඒ අතර අපේ උදෑසන ආහාරය අපි ලබා ගතිමු .

ඒ දිගටම ආපසු අපි ගමන් කරත්දී පෙලිකන් හා ෆ්ලැමිංගෝ පක්ෂීන් රංචුවක්
දැකීම නෙත් පිනවන දසුනක් විය.  විශාල බොබාබ් ගස් මැදින් ඉදහිට ජිරාෆයන් දෙතුන් දෙනෙක් හිස ඔසවා බලනු දුටුවෙමු .
තණබිම් හරහා ගමන් ගන්නා අප රථ පෙළ දූවිලි රොදකින් මොහොතකින් වැසීයයි. දිවා අවුරශ්මිය අප ගත දවාලයි.

 පිපාසයෙන් අප හෙම්බත් වුවත් සත්ව ලෝකයේ විවිධත්වය දකිම්න් මේ යන ගමන අපිට විශාල අත්දැකීමක් විය. විඩාබර ගතියක් මදින් මද අපිට දැනෙන්නට විය.
ඈතින් සීබ්‍රාවන් රංචුවක් දිස් විය. මොන තරම් සුන්දර දසුනක් ද මේ. විවිධ හැඩතල ඔස්සේ අපි ගමන් ගතිමු. මලීෂා ගේ මව ඇය රැගෙන ආ කේක් අපිට බෙදා දුන්නේය . ඒවා ඉතා රසවත් විය. ඇගේ පියා බොහෝ නිහඬ චරිතයක් විය. ඉදහිට ඔහු වචනයක් දොඩයි. විහිලුවක් කොට යන්තමින් සිනා වෙයි.
විටෙක මා හා දොඩමළු වෙයි.
මේ ගමන මගේ ජීවිතයේ අමතක නොවන චාරිකාවක් ම විය .
මඬ කඩිති මතින් ගං තීරයේ ගමන් ගනිද්දී කිඹුලන් හා විවිධ පක්ෂීන් අපි දුටුවෙමු . උකුස්සකු මත්සයෙකු වේගයෙන් ඩැහැගැන්ම මා දුටු අපූරුම දර්ශනය ක් විය.
මේ සොඳුරු දසුන් කවදාවත් ම අපිට අමතක වේද?
අපි තව තවත් ඈතට ගමන් ගත්තෙමු. දැන් අපිට අවශ්‍ය වූයේ සිංහයන් දැකීමට යි. සීබ්‍රාවන් හා  ඉම්පාලාවන් ඉන්නා ඉසව්වේ ඔවුන් ගැවසෙන බව අපේ මඟ පෙන්වන්නා කීවේ අප එම දෙසට යා යුතුය යන්න හඟවමිනි.