Posts

Showing posts from 2014

පොඩි සාදූ

Image
පිල් දොරකඩට වැඩලා අද පොඩි සාදූ නෙත් කඳුලින් පිරේ වාවනු බෑ ම'සිත දෙන්නට යමක් ගේ හරියෙම නෑ තියෙන දරන්නේ කෙලෙස මගෙ දරු පැටියා පැමිණ සංසාරේ ගෙවා මෙපමණ කල් ආවා ද මේ දුක් ගිනි  ඉහිලිය නොහැකි වි ද අත් හැර ගියේ ගිහි සැප හිරිමල් වියෙ ද අප මුදවන්න මේ  සසරේ කවදා ද අතගා බැලූවෙමි රෑ බත් හැලිය වේලිලාය උදයට හැදූ කැඳ මුට්ටිය පතුලේ ය අප්පච්චී නැති උන දා සිට මෙලෙසමය දන් දුන්නේ පන්සලට නු ඹ  ඒ හන්දාය පාත්තරය මෑත් කර මා  දුන්න කෙසෙල් ගෙඩිය පිළිගෙන තුටින බත් හා මාලුපිනි ටික ටික ගෙන සොඳින දෙන්නේ නුඹ  මල්ලිලා දෙන්නට දෙන්න කඳුළු වැටුන පාත්තරය අතට ගෙන ආපසු හැරුණි පන්සල වෙත යන්න ඇයි  අම්මට උනේ මේ දුක උහුලන්න උර දීපන් පුතේ සසරින් ගොඩ එන්න

ප්‍රේමයේ මාවත

Image
මගෙ හිත ඔබ ලඟ ඔබෙ හිත මා ලඟ දෙදෙනා දෙතැනක පෙම නැවතුන තැන ඔබ ලඟ මා නැත  මා ලඟ ඔබ නැත දෙදෙනට හිමිවූ  කැදලි දෙකක් ඇත සෙනෙහස පුද දෙන  දූ දරුවන් ඇත පෙම්බර බිරිඳකි යහපත් සැමියෙකි රාග හිතක්  නැත  ද්වේශ හිතක් නැත මිතුදම පමණක්  ඉතිරිව ගොස් ඇත වෙනස් කමක්  නැත හිත් රිදවා නැත දෙදෙන ම  සැනහෙන  සෙහෙනෙ විලක් ඇත සසර බැඳුන බැමි බිඳලනු නොහැකිව මතකය පමණක්  මිහිදන් වනු ඇත

අත්හැරීම.

Image
සඳ දිය දහරින් නහවා මා හද හිම කැටයක මුදු සිසිලස රඳවා සිසිලැල් කරවූ ඔබමයි  නිරතුරු සැඩ හිරු පහරින් මා  දවාලන්නේ සමනළ තටුවක සුසිනිඳු පහසින් මා වත සිඹ සනසවමින්  දැවටී දැවටී නිරතුරුවම ඔබ සනසා මාගේ  මුළු ජීවිතයම දේදුනු මාවත සසර පුරාවට  සැරිසරමින් මා අත ගෙන නහවා නහවා සෙනෙහස් දහරින් ජීවිතයම පහන් කෙරූ නුඹ ආදරයේ මුදු පියවිළි මත්තේ  හිමිහිට හිමිහිට ඇවිද යන්නට  ඇයිද හිදින්නේ අත නොහැරම නුඹ යන්නට නම් මේ කාලය ඇවිදින්

තනිකම!

Image
ඈත දුරක නැගෙනහිරෙන් පායන සඳ මේ වගේද වෙනසක් නැති ඒ සඳවත ඔබට වගෙම මට පෙනේද කාලයේ වැලිතලාවේ වියැකී යන සඳ එදා වගෙද වෙනසක් නොමවී තිබුනේ නම්  කෙලෙසද මේ මිහිමත වෙහෙර දේවි උයන පුරා පිපි මල් ගොමු මිලින වෙලා මුකුලිත මල් හැලී ගොසින් ගහ කොල සැම පාලු වෙලා අප දෙදෙනා පියමං කල මාවත නම් අලුත් වෙලා දුවගෙන මට එන්න හිතයි වසන්තයට අත වනලා මේ මිහිමත දෙකෙලවරක අප දෙදෙනා තනිවීලා සුසුම් ලමින් ඉන්නට ඔබට මටද උරුම වෙලා කාලය ඉගිලෙමින් රූසිරු  වියැකෙන අයුරු  බල  බලා රිදුම් දෙන හදවතේ කොනක මං   තනිවෙලා