තනිකම!




ඈත දුරක නැගෙනහිරෙන් පායන සඳ මේ වගේද
වෙනසක් නැති ඒ සඳවත ඔබට වගෙම මට පෙනේද
කාලයේ වැලිතලාවේ වියැකී යන සඳ එදා වගෙද
වෙනසක් නොමවී තිබුනේ නම්  කෙලෙසද මේ මිහිමත

 වෙහෙර දේවි උයන පුරා පිපි මල් ගොමු මිලින වෙලා
මුකුලිත මල් හැලී ගොසින් ගහ කොල සැම පාලු වෙලා
අප දෙදෙනා පියමං කල මාවත නම් අලුත් වෙලා
දුවගෙන මට එන්න හිතයි වසන්තයට අත වනලා

 මේ මිහිමත දෙකෙලවරක අප දෙදෙනා තනිවීලා
සුසුම් ලමින් ඉන්නට ඔබට මටද උරුම වෙලා
කාලය ඉගිලෙමින් රූසිරු  වියැකෙන අයුරු බල බලා
රිදුම් දෙන හදවතේ කොනක මං  තනිවෙලා

Comments

  1. දේශකයාMonday, January 27, 2014 at 1:28:00 PM GMT+5:30

    ඕකට කියන්නේ ඉරිසියාව අනේ.. හැක් හැක්..

    හොදයි හොදයි අපිව මතක් වෙන එක නං..

    ReplyDelete
  2. ChandanaMonday, January 27, 2014 at 1:55:00 PM GMT+5:30

    මේ බිමේ දෙකෙළවර අප දෙදෙනා තනි වෙලා
    දෙහදකින් ගලා එන සුසුම් යයි පා වෙලා
    රුසිරු වියැකිලා යයි කාලයට යට වෙලා
    රිදුම් දෙන හදවතක් එක්ක මං තනි වෙලා

    ඔන්න මං පණ්ඩිත වැඩක් කෙරුව.. :D ම්ම්.. සිත්තමට ගැලපෙන කවි ටික. අක්කත් ටික කාලෙකි ද මන්දා..

    ReplyDelete
  3. BindiMonday, January 27, 2014 at 6:35:00 PM GMT+5:30

    කාලෙකින් අක්කගේ කවියක්. ලස්සනයි.

    ReplyDelete
  4. ChandiTuesday, January 28, 2014 at 12:16:00 PM GMT+5:30

    @ දේශකතුමා: අපි කියන්නෙ කාටද මන්දා. ඉරිසියාවටත් තනිකම දැනේද?

    ReplyDelete
  5. ChandiTuesday, January 28, 2014 at 12:20:00 PM GMT+5:30

    @ Chandana; චන්දන මල්ලියෙ, පද පේලි හරිම ලස්සනයි. පන්ඩිත වැඩක් නෙවි අපූරුවට ගැලපෙනවා. කාලෙකින් තමා. දැන් හරිම අවිවේකියි, පෙර පාසැලේ හා ව්යාපාර කටයුතු නිසා. ලියන්න ආසාවෙන් හිටියත් ඉඩකඩ හා වේලාව හරස් වෙලා.

    ReplyDelete
  6. ChandiTuesday, January 28, 2014 at 12:23:00 PM GMT+5:30

    @ බින්දි; නංගි, කාලෙකින් දෙයක් කලත් හරියට ගලපන්නවත් ඉඩක් නෑ. ඒ තරමට කාලය අහිමියි. වෙලාවකට මේ සේරම නවතා ඉන්න හිතෙනවා නිදහසේ. නමුත් තව දෙන්නෙක්ගෙ වැඩ කටයුතු තියෙනවනෙ ඉවරයක් දකින්න.

    ReplyDelete
  7. DineshTuesday, January 28, 2014 at 3:43:00 PM GMT+5:30

    සෑහෙන කාලෙකින් බ්ලොග් පැත්ත මතක් වෙලා තියෙන්නේ..

    තනිකමත් වෙලාවකට අපූරු රටා මවනවනේ..

    ReplyDelete
  8. දයානන්ද රත්නායකFriday, January 31, 2014 at 9:50:00 PM GMT+5:30

    සෑහෙන කාලෙකින් කවියක් ලියලා... වසන්තය අලුත්වි එනව විට අතීත මතක පමණක් ඉතිරීම පුදුමයක් නොවෙද

    ReplyDelete
  9. ඔක්සිජන්Monday, February 3, 2014 at 11:34:00 PM GMT+5:30

    මනුස්සකම උතුරන්න තියනවා
    පට්ටයි

    ReplyDelete
  10. නිල් මානෙල්Saturday, February 22, 2014 at 10:15:00 PM GMT+5:30

    තනිකම හරි දොඩමලුයි.

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

අවුකන හිද .

කලා වැවේ දිය මතුපිට  නැගෙන රිදී බුබුලු දිහා බලා  අවුකන බුදු පිළිම වහන්සේ  කදුළු හෙලයි නිසල නෙතින් වනය දිහා බැලුම් හෙලා සංතාප හදවතින් එකින් එක කැපෙනා වනස් පතිය දිය සිදී යන වැව් දියවර දෙස බලා බුදු පිළි රුව නිහඬ මුවින් සංතාප හදින්  බලා හිදී සසල නෙතින් දිනෙන් දින අහිමි වෙන සිසිලස සිදී බිදී යන මහා ජලාධාරාව අහිමි වී යන සත්ව ප්‍රජාව බලා හිඳ බුදු මුවින් සැලෙයි අනියත දහම් බිඳක් මනුසතා උදෙසාම චාන්දි.
Read more